سایه‌ی MASCOT (سمت راست بالای تصویر) در حال فرود آمدن روی سیارک  ریوگو. عکس از JAXA

MASCOT روی سطح ریوگو قرار دارد

ماموریت فضایی ژاپن، تحت عنوان هایابوسا ۲ (Hyabusa) ، فضاپیماهای خود را روی سیارک ریوگو (Ryugu 16271) نشانده است.

MASCOT نیز به دو فضاپیمای مینروا (Minerva) که در حال حاضر فرود آمده‌اند پیوست. در سال ۲۰۰۵، زمانی که جدایی هایابوسا از فضاپیمای اصلی به مقصد سیارک ایتاکُوا (Itakowa) به تاخیر افتاد، فضاپیماهای هم‌نام مینروا به قمرهایی برای خورشید تبدیل شدند. این فضاپیما هرگز به سیارک نرسید، بنابراین به چرخش خود‌ به دور خورشید ادامه داد، که گواه بر وجود یک مشکل دائمی در این ماموریت بود.

مینروا ۲ که شامل دوفضاپیمای a و b است، با استفاده از انرژی خورشیدی به عملیات خود ادامه می‌دهند. این در حالی است که باتری ۱۸ ساعته MASCOT منقضی شده است. فضاپیمای MASCOT اطلاعاتی در مورد جزئیات سطح سیارک تهیه کرده است. سطح سیارک سنگی و حفره‌دار است. برای یافتن و محاسبه‌ی نقطه‌ی مناسب به منظور فرود آمدن، فرود فضاپیما در حدود چند هفته به تاخیر افتاد.

کاوشگر متحرک سطح سیارک (Mobile Asteroid Surface Scout) یا به اختصار MASCOT یک بسته‌ی جعبه مانند است که وزن آن در حدود ۱۰ کیلوگرم است. عمر باتری آن در حدود ۲۰۰ وات-ساعت یا ۱۶ ساعت است. اگرچه طی عملیات در حدود ۱۸ ساعت دوام آورده است. تجهیزات علمی MASCOT شامل یک دوربین با دقت بالا، تشعشع‌سنج مارا (MARA) که علاوه بر دمای سطح ، ویژگی‌های حرارتی پوشش سطحی آن را نشان می‎دهد. یک طیف‌سنج مادون سرخ به نام مایکرواُمگا (MicrOmega) و یک مغناطیس‌سنج مَگ (MAG)که میدان مغناطیسی سیارک را اندازه‌گیری می‌کند. داده‌های به دست آمده از این تجهیزات هم‌چنان توسط پژوهشگران در دست تحقیق و بررسی است، بنابراین تا انتشار نتایج تحلیل شده چند هفته باقی مانده است.

استدلال‌های مدل الکتریکی پیش‌بینی می‌کند که ریوگو همانند دیگر سیارک‌ها و دنباله‌دارهای بررسی شده توسط دیگر فضاپیماها کم‌چگال، غیر حاصل‌خیز، خشک و نسبتا غیر فعال خواهد بود. چرا اجرام کوچک‌تر مانند دنباله‌دارها، سیارک‌ها و قمرها چنین ویژگی‌هایی دارند؟

این امکان وجود دارد که سامانه‌ی خورشیدی، در گذشته نسبت به امروز، بار الکتریکی بیش‌تری داشته است. زمانی که یک قوس الکترکی به یک سطح جامد برخورد می‌کند، روی آن فرورفتگی و یا ساختارهای دیگری ایجاد می‌کند. به همین منظور می‌بایست تحقیقاتی در مورد آثار الکتریکی روی سطوح سنگی صورت بگیرد. اغلب ویژگی‌های زمین‌شناختی در سامانه‌ی خورشیدی، تنها می‌توانند به وسیله‌ی قوس الکتریکی به وجود آمده باشند. در صورتی که آثار زمین‌شناختی در سامانه‌ی خورشیدی در اثر اندرکنش الکتریکی به وجود آمده‌ باشند، تاریخچه‌ی واقعی این سامانه با آن‌چه که در کتاب‌ها نوشته شده است شباهت کمی خواهد داشت.

مترجم: بهاره مجرد

Translator: Bahareh Mojarrad
Land Ho! Translator: Bahareh Mojarrad