کهکشان‌ها بزرگترین قطعات جهان اند. آنها بزرگترین جرم‌ها شامل ستارگان، گاز و گرد و غبارند که هنوز می‌توانند در دید یک تلسکوپ قرار گیرند. کهکشان‌ها را می‌توان در سه دسته‌ی بیضوی، مارپیچی و نامنظم دسته‌بندی کرد. (زیلیک & اسمییت)

تا کنون تصور بر این بوده است که کهکشان‌های پرجرم از ترکیب و درهم رفتن کهکشان‌های کم جرم‌تر بوجود می‌آیند، اما در یکی از پژوهش‌هایی که به تازگی توسط مدرسه بین‌المللی تحصیلات تکمیلی (SISSA) صورت گرفته این نتیجه بدست آمده که کهکشان‌های بیضوی نمی‌توانند حاصل برخورد دو کهکشان با هم باشند. (Mancuso, et al., 2016)

کهکشان‌های بیضوی از غنی‌ترین کهکشان‌ها برای تشکیل ستارگان هستند و در نتیجه محیط آنها غنی از گرد و غبار است، چرا که تشکیل ستارگان عموماً شامل آزاد کردن گرد گاز و مولکول‌های سنگین می‌شود. وجود این حجم از گرد و غبار کار را برای مشاهده و ارزیابی ستارگان این کهکشان‌ها بسیار دشوار می‌کند بدان معنا که امواج الکترومغناطیسی تابشی از ستاره‌های این دسته از کهکشان‌ها توسط گرد و غبار جذب و امواجی بسیار کم ‌قدرت و در طیف تابشی فروسرخ به پژوهشگران می‌رساند که با توجه به ارزیابی‌های معمول ستاره‌ای در طیف فرابنفش، عملا این طیف تابشی دریافتی مناسب کار پژوهشگران قرار نمی‌گیرد. بنابراین، با توجه به محدودیت‌های موجود در این زمینه پژوهشگران به پیش‌بینی بسنده می‌کنند. اما در تصویری از یک کهکشان بیضوی که در حالت لنز گرانشی قرار داشت، سازمان فضایی اروپا برای اولین بار توانست ستارگانی که بر تعیین شکل کهکشان خود تاثیر می‌گذارند را نشان دهد. (ESO, n.d.)

با تحقیقات بیشتر پژوهشگران در مدرسه بین‌المللی تحصیلات تکمیلی به این نتیجه رسیدند که کهکشان‌های بیضوی نه به دلیل ادغام شدن دو کهکشان دیگر، بلکه به دلیل تشکیل ستارگان در مرز‌ کهکشان‌های بیضوی و ارتباط ابر‌های مولکولی آن ستارگان با ماده‌ی میان کهکشانی (جریان‌های الکتریکی بلند برد بیرکلند) و در نتیجه تعریف شکل کهکشان‌های بیضوی بوجود آمده اند و این نشان می دهد ستارگانی که با استناد به مدل استاندارد تشکیل می‌شوند به تنهایی نمی‌توانسته اند که به ریخت شناسی کهکشان‌های بیضوی جهت بدهند؛ بلکه تکانه‌ی زاویه ای مغناطیسی حاصل از چرخش قرص های برافزایشی پیش‌ستارگان،‌ به گونه‌ای به ریخت شناسی کهکشان های بیضوی جهت می‌دهند که ساختار شعاعی آن ها بسیار شبیه به کهکشان‌های کروی می‌نماید. اما نکته ی دیگر این است که چرخش متقارن محوری این کهکشان‌ها پیش‌بینی‌های دقیقی که با مشاهدات نیز هم‌همخوانی داشته اند را ارائه می‌دهد.  (Larson, 1975)و این خود یکی دیگر از پیش‌بینی‌های مدل کیهان الکتریکی برای تشکیل کهکشان‌ها و تاثیر جریان‌های بیرکلند بر آنهاست. (Project, n.d.)

منابع

[۱] ESO. (n.d.). Retrieved from European Southern Observatory: http://www.eso.org/

[۲] Larson, R. B. (1975). Models for the Formation of Elliptical Galaxies. Royal Astronomy Society.

[۳] Mancuso, C., Lapi, A., Shi, J., Gonzalez-Nuevo, J., Aversa, R., & Danese, L. (2016). THE QUEST FOR DUSTY STAR-FORMING GALAXIES AT HIGH REDSHIFT z > 4. The Astrophysical Journal.

[۴] Project, T. T. (n.d.). Retrieved from The Thunderbolts Project: www.thunderbolts.info

]۵] زیلیک, & اسمییت. (۱۳۸۵). نجوم و اخترفیزیک مقدماتی (جلد ۲). (ج. قنبری, & ت. عدالتی, مترجم) دانشگاه امام رضا.

گردآورنده: کیارش دانش

هرگونه استفاده از این متن با ذکر نام آذرخش پارسی بلامانع است